اسمم رکساناست. خودم به خودم میگم ناسانا ، بابام هم همینطور. مامانم بهم همه چی میگه به غیر از رکسانا ! مثلن : کیتکت، قلقلی ، زولبیا و باقلوا و ... (بین خودمون باشه ، یک کمی شکمو اِ) :) این وبلاگ رو واسه من درست کرده که از من و خاطراتم بنویسه. بعضی وقتها از زبون خودش مینویسه و بعضی وقتها هم از زبون من. اونجاهایی که از قول من مینویسه رو قرمز میکنه که اگه خدای نکرده کسی متوجه نشد این طوری شاید دوزاریش بیفته ! وقتی برامون کامنت میگذارین مامانم کلی ذوق میکنه ! مرسی که اومدین وبلاگم رو بخونین. بازم بیایین. به خانواده سلام منو برسونین. :) *** خوب این نوشته بالایی دیگه یک کمی قدیمی شده. الان دیگه به خودم میگه رکسانا. بابام بهم میگه ناسان بابایی (به یاد اون روزهایی که به خودم میگفتم ناسانا). مامانم هم کماکان اسمهای مختلفی داره برام: رکسی . رکسان رکس عسلی . چوچی . جوج !

• اندر حکایات مزاج نه چندان لطیف ...
• رکسانا نگو بگو فریبرز
• حالا دیگه جدی جدی "جی... بوس لالا"
• به همه ی اونهایی که دوستشون دارم !
• خونه ی خاله کدوم وره ؟ از این وره و از اون وره
• Dau Care Songs !
• چند اپیزوت
• رکسانا و وید در محله ی «عمر اکبر آنتونی» خیابان «...
• اندر حکایات صرف افعال منفی !
• سلام به دوستای خوشگل و خوبم. عرضم به حضورتون که د...